Wypalenie. Czym jest wypalenie i jak bardzo prosto pracować z wypaleniem.

Czym jest wypalenie i jak bardzo prosto można pracować z wypaleniem. WYPALENIE, które często może być mylone z depresją       Wypalenie definiuje się jako wyczerpanie spowodowane długotrwałym stresem. To też modny wyraz stosowany przez lekarzy i terapeutów, którzy często mylą je z depresją. Objawy naśladują objawy depresji i obejmują skrajne zmęczenie, utratę witalności i brak pragnień i zainteresowania.  Niepokój może pojawić się z powodu poczucia nadmiernego przytłoczenia spowodowanego przez  wymagania życia codziennego.  Często określany jest jako wypalenie zawodowe, wskazuje na zahamowanie zainteresowania i zniechęcenie pracą.    Jeśli cierpisz na wypalenie, czujesz się tak, jakbyś po prostu nie miał paliwa lub energii iść dalej. Możesz czuć, że walczysz z czymś zbyt wielkim dla ciebie.   Ten problem jest szczególnie powszechny wśród pracowników dużych korporacji, a także w nauczaniu, pielęgniarstwie i każdym zawodzie, w którym pracownik jest postrzegany jako mały ząb w dużym kole.   Blokada emocjonalna   Z moich obserwacji wynika, że ​​wypalenie występuje u tych, którzy przywiązują większą wagę w życiu do tego, by robić, a nie być.   Osoby cierpiące na wypalenie, czują, że mają coś do udowodnienia rodzicowi tej samej płci, co własna. Wielu z nich spędza całe życie, nawet do późnej dorosłości na poszukiwaniu uznania, które czują, da im potwierdzenie. Takie zachowanie pozostawia tylko uczucie bycia kontrolowanym, a jednocześnie bezsilnym. Osoby takie zajmują się tylko działaniem, z pominięciem po prostu bycia (bez żadnych warunków). Jakie to męczące!   Osoby takie uważane są za ciężko pracujące, ale oni często czują się, że traktuje się ich jako oczywistość. Mają wiele oczekiwań i czują się bardzo samotni, gdy nikt nie uznaje i docenia wszystkiego, tego, co robią.  Zniechęcają się wtedy i mówią:   „Jaki to ma sens? Jaki jest z tego pożytek? I tak nikt nie zauważa tego, co robię".   Nie mając poczucia wasnej wartości i potrzebując nieustannego, jednocześnie nieosiągalnego uznania ze strony innych, aby się napędzać i symulować, tracą moc i wypalają się.    Blokada umysłowa   Jeśli rozpoznasz objawy wypalenia we własnym życiu, uwolnij się pośrednio, po prostu akceptując siebie takim, jakim jesteś. Ty sam podjąłeś decyzję na początku swojego życia, że ​​musisz „zrobić więcej”, aby być kochanym.  Tylko ty możesz to zmienić.  Uświadom sobie, że nie musisz nikomu niczego udowadniać! Nawet sobie.   Jeśli uważasz, że rodzic wymagał od ciebie zbyt wiele, to się mylisz.  Twój rodzic był tylko taki pokazując to, czego ty oczekiwałeś sam od siebie.  W późniejszym życiu przeniosłeś ten sposób myślenia do swojej pracy i uwierzyłeś, że im więcej będziesz robić, tym bardziej będziesz doceniany i kochany.  Od tego momentu rób co w twojej mocy w pracy i rozmawiaj otwarcie ze swoim zwierzchnikiem o jego oczekiwaniach. Mogłeś działać pod nieprawidłowym założeniem.  W pracy i życiu osobistym masz prawo odmówić, kiedy dostajesz więcej, niż jesteś w stanie znieść.   Nie pozwól koncepcji bednego JA, podważać Twojej produktywności lub jakości Twojej pracy, natomiast znaj swoje ograniczenia i pozostań wierny sobie.  W ten sposób będziesz znacznie mniej krytyczny wobec siebie i innych. Będziesz promieniować pewnością i spokojem, a co zaskakujące, zwiększą się Twoje kompetencje i ogólną wydajność (nie wspominając już nic o radości życia).   Pamiętaj też, że szczęśliwy człowiek może bez końca odnawiać swoją energię.   Nie cierpisz na wypalenie, bo jesteś wyczerpany brakiem energii.   Wręcz przeciwnie,   brakuje Ci energii, ponieważ nie masz zdolności do kochania siebie.



Czym jest wypalenie i jak bardzo prosto można pracować z wypaleniem.

WYPALENIE, które często może być mylone z depresją

 
 

Wypalenie definiuje się jako wyczerpanie spowodowane długotrwałym stresem. To też modny wyraz
stosowany przez lekarzy i terapeutów, którzy często mylą je z depresją.
Objawy naśladują objawy depresji i obejmują skrajne zmęczenie, utratę
witalności i brak pragnień i zainteresowania. 
Niepokój może pojawić się z powodu poczucia nadmiernego przytłoczenia spowodowanego przez 
wymagania życia codziennego. 
Często określany jest jako wypalenie zawodowe, wskazuje na zahamowanie zainteresowania i zniechęcenie pracą.


 

Jeśli cierpisz na wypalenie, czujesz się tak, jakbyś po prostu nie miał paliwa lub energii iść dalej. Możesz czuć, że walczysz z czymś zbyt wielkim dla ciebie. 
Ten problem jest szczególnie powszechny wśród pracowników dużych korporacji, a także
w nauczaniu, pielęgniarstwie i każdym zawodzie, w którym pracownik jest postrzegany jako mały
ząbek w dużym kole.

 
Blokada emocjonalna
 
Z moich obserwacji wynika, że ​​wypalenie występuje u tych, którzy przywiązują większą wagę w życiu do tego, by robić, a nie, by być. 

Osoby cierpiące na wypalenie, czują, że mają coś do udowodnienia rodzicowi tej samej płci, co własna. Wielu z nich spędza całe życie, nawet do późnej dorosłości na poszukiwaniu uznania, które czują, da im potwierdzenie. Takie zachowanie pozostawia tylko uczucie bycia kontrolowanym, a jednocześnie bezsilnym. Osoby takie zajmują się tylko działaniem, z pominięciem po prostu bycia (bez żadnych warunków). Jakie to męczące!

 
Osoby takie uważane są za ciężko pracujące, ale oni często czują się, że traktuje się ich jako oczywistość. Mają wiele oczekiwań i czują się bardzo samotni, gdy nikt nie
uznaje i docenia wszystkiego, tego, co robią. 
Zniechęcają się wtedy i mówią: 

„Jaki to ma sens? Jaki jest z tego pożytek? I tak nikt nie zauważa tego, co robię".
 
Nie mając poczucia wasnej wartości i potrzebując nieustannego, jednocześnie nieosiągalnego uznania ze strony innych, aby się napędzać i symulować, tracą moc i wypalają się.
 

Blokada umysłowa
 
Jeśli rozpoznasz objawy wypalenia we własnym życiu, uwolnij się
pośrednio, po prostu akceptując siebie takim, jakim jesteś. Ty sam podjąłeś decyzję
na początku swojego życia, że ​​musisz „zrobić więcej”, aby być kochanym. 
Tylko ty możesz to zmienić. 
Uświadom sobie, że nie musisz nikomu niczego udowadniać!
Nawet sobie.
 

Jeśli uważasz, że rodzic wymagał od ciebie zbyt wiele, to się mylisz. 
Twój rodzic był tylko taki pokazując to, czego ty oczekiwałeś sam od siebie. 
W późniejszym życiu przeniosłeś ten sposób myślenia do swojej pracy i uwierzyłeś, że im więcej będziesz robić, tym bardziej będziesz doceniany i kochany.


Od tego momentu rób co w twojej mocy w pracy i rozmawiaj otwarcie ze swoim zwierzchnikiem
o jego oczekiwaniach. Mogłeś działać pod nieprawidłowym założeniem. 

W pracy i życiu osobistym masz prawo odmówić,
kiedy dostajesz więcej, niż jesteś w stanie znieść. 

Nie pozwól koncepcji biednego JA podważać Twojej produktywności lub jakości Twojej pracy, natomiast znaj swoje ograniczenia i pozostań wierny sobie. 
W ten sposób będziesz znacznie mniej krytyczny wobec siebie i innych. Będziesz promieniować pewnością i spokojem, a co zaskakujące, zwiększą się Twoje kompetencje i ogólna wydajność (nie wspominając już nic o radości życia). 

Pamiętaj też, że szczęśliwy człowiek może bez końca odnawiać swoją energię. 

Nie cierpisz na wypalenie, bo jesteś wyczerpany brakiem energii. 

Wręcz przeciwnie, 

brakuje Ci energii, ponieważ nie masz zdolności do kochania siebie.


Takie to proste, a zarazem niełatwe. Warto jednak próbować i zmieniać swoje postrzeganie rzeczywistości.

Na sesję umów się tutaj
zapraszam, bedziesz zadowolona/y, że zrobiłaś/łes ten krok.




Foto Tangerine Newt, 
Zaczerpnięte z Your-Body-s-Telling-You-Love-Yourself, Lise Bourbou